Hoe reageren lezers op De tuinen van Buitenzorg? Een greep uit de reacties op Hebban.nl ‘Vogels kijken nooit om als ze wegvliegen,’ citeert Renate een zin uit het boek. ‘Een prachtig portret van een jonge vrouw die vol vertrouwen in de toekomst vertrekt.’ Hendrikje: ‘Een wondermooi boek waarin Jan Brokken woorden heeft gegeven aan een Indisch kind zonder tastbare herinneringen. *****’ Louise: ‘Een boek dat je meeneemt, een klein juweeltje.’ Frits Kool: ‘Een fijnzinnig boek, met een indrukwekkende schets van tegenstellingen. Monumentaal.’ Diane: ‘Jan Brokken is levendig en enthousiast: zo was hij ook aan tafel bij Omroep Max en dat merk je in elke zin die in het boek staat. Ik houd van zijn schrijfstijl, van zijn openheid en zijn vermogen een geschiedenis in een boek samen te vatten.’ Eus: ‘Een nieuw boek van Jan Brokken is altijd weer een feestje. Voordat je ook maar een letter hebt gelezen, weet je dat je je kunt neervlijen aan een kabbelend beekje. Als liefhebber van Indische literatuur, en in het bijzonder van Multatuli, heb ik veel over ‘ons’ Indië gelezen. En toch schijnt Jan Brokken via de brieven van zijn moeder weer een heel ander, intiemer licht op de zaak.’ Linda: ‘Zoals altijd zijn de boeken van Jan Brokken sfeervol. De korte hoofdstukken lezen zo weg en beginnen en eindigen met een stemmige zwart-wit foto, Je merkt dat Jan Brokken veel reist en onderlegd is. Zijn zoektocht loopt via vloeiende beschouwingen over muziek en literatuur, cultuur en geschiedenis, dwars door de weelderige tuinen van Buitenzorg. Het verhaal leest als een documentaire.’ Anne Bergsma: ‘Brokken weet in het gehele boek een obligate Tempo Doeloe-sfeer knap te vermijden en toch duidelijk te schetsen hoe zijn ouders na 1941 uit het paradijs verdreven werden (ik moet denken aan een titel van A. Alberts, In en uit het paradijs getild), eerst door de Jappen en niet lang daarna door de dekolonisatie.’ Ingrid: ‘In deze tijd van gedwongen thuisblijven heb ik een aantal heerlijke uren doorgebracht op reis in dit boek. Jan Brokken beschrijft ongedwongen en krachtig de leefwereld van zijn moeder. Ik werd er echt in ondergedompeld, zag, rook, proefde Indië. Een aanrader.’ Annemarie: ‘Met de muziek van Godowsky in mijn oren heb ik genoten van dit boek. Veel te snel was het uit.’
Boekenredacteur Emma Louise Diest van het programma Humberto op Radio 1 heeft De tuinen van Buitenzorg verkozen tot beste non-fictie boek van de maand februari.
